“Bukmeyt”də Yapon yazıçısı Yoko Ogavanın “Yaddaş Polisi” romanı ilk dəfə elektron formada təqdim edilib.

TIME bildirir ki, totalitar bir sistemin hökm sürdüyü təcrid olunmuş bir adada həyat düzəni və adada daim nəyinsə yox olduğu haqda kitab ilk baxışdan anti -utopiya kimi görünür.

Yoko Ogavanın “Polis Yaddaşı” romanı 1994-cü ildə nəşr olunub, lakin o yalnız 2020-ci ildə şöhrət qazanaraq, beynəlxalq buker mükafatının qısa siyahısına daxil edilib və sonra rus dilində nəşr edilib.

Kitab qapaqından reklam mətni “Yaddaş polisi”nin Corc Ourelin “1984”, Rey Bredberinin “Fahrenheit üzrə 451 dərəcə”, Kobo Abenin “Qumlardakı qadınlar”, Haruki Murakabinin “Əyləcsiz möcüzələr diyarı” əsərlərinin pərəstişkarlarının xoşuna qələcəyi bilirilir. İlk sətrilərdən həqiqətən bir insanın totalitar maşına qarşı müqavimət göstərməsi haqda anti -tutopiyaya oxşasada hər şey daha mürəkkıbdir.

Naməlum hekayəçi-yazıçı dünya ilə əlaqəsi olmayan adada vaxtaşırı nələrsə yox olur, bu ada sakinlərinin ətirlərindən tutmuş, təbiətdə mövcud olan güllərin ləçəkləri, ağac bəhrələrinədək istənilən əşyaya və s. aiddir. Lakin adada yaddaşını itirməyən insanlar var və məhz bu insanlar yaddaş polisi tərəfindən təgib edilərək öldürülürlər. Bu insanlardan biridə kitabın əsas qəhrəmanının anası R-nin redaktordur.

Bu insanlar totalitar sistem üçün ona görə təhlükəlidirlər ki, yaddaş və bağlılıq nizam-intizamın bir növüdür, bu insanlar yalan məlumat eşitdikdə onu ifşa və inkar edə bilərlər. Məhz yaddaş insana öz mənliyini qotuyub saxlamağa imkan verir.

Merab Mamardashvili

Sonda, kitabın qəhrəmanından heçnə qalmır, o, adanın digər sakinləri kimi, sözün həqiqi mənasında havaya sovrulur. Hətta onun kitabları belə qalmır, çünki onlarda əmrə əsasən məhv edilir.